بسیاری از مردم به واسطه تغییرات شگفت انگیز قیمت بیت کوین، با پدیده‌ای به نام ارزهای رمزپایه آشنا شده‌اند. اما بر خلاف مردم عادی که فقط به جنبه تجاری این گونه ارزها اهمیت می‌دهند، جذابیت بیت کوین و ارزهای رمزپایه برای افراد متخصص در حوزه فناوری اطلاعات مربوط به تکنولوژی است که این ارزها بر پایه آن شکل گرفته‌اند. بلاک چین همان فناوری است که پایه و اساس ارزهای رمزپایه‌ای همچون بیت کوین می‌باشد و این پتانسیل را دارد که هر صنعتی را دستخوش تغییرات اساسی کند.
آنچه در این مطلب خواهید خواند
تاریخچه بلاک چین
اگر پیش از این نام بلاک چین را شنیده باشید می‌دانید که شروع به کار آن همراه با رمز و راز خاصی است. در سال 2008 فردی به نام ساتوشی ناکاموتو اوراق سفید یا همان White Paper را با عنوان بیت کوین : سیستم پرداخت الکترونیکی نظیر به نظیر منتشر کرد. این اوراق سفید توصیف کننده عملکرد بیت کوین و فناوری بلاک چین بود. در سال 2009 انجمنی از مهندسان توانست که با کمک ناکاموتو اولین بلاک چین بیت کوین را بسازد. این انجمن تنها از طریق ایمیل و فوروم‌های آنلاین با ناکاموتو در ارتباط بود و به همین دلیل هویت واقعی ساتوشی ناکاموتو تا به امروز برای کسی مشخص نشده است.
اولین استفاده کنندگان از بیت کوین به دلیل بحران مالی که در آن سال پدیدار شده بود و امکانی که بیت کوین برای ایجاد سیستمی بدون نیاز به مقررات به آنها می‌داد به آن جذب شدند. اما ماجرا به همین جا ختم نشد و این افراد به پتانسیل‌های دیگر بیت کوین پی بردند و آن ارائه فرم جدیدی از پول بود که کاربران هم می‌توانستند آن را خرید و فروش کرده و یا با روش‌هایی آن را استخراج کنند تا بلاک چین حفظ شود. بدین ترتیب روز به روز به افرادی که از بیت کوین استفاده می‌کردند افزوده شد و ارزش آن بالاتر رفت.
در سال 2017 بیت کوین یک رشد انفجاری را تجربه کرد و قیمت آن به حدود 20 هزار دلار رسید و ارزش بازار آن بیش از 160 میلیارد دلار شد.
تکنولوژی بلاک چین
اگر چه ریاضیات مربوط به بلاک چین بسیار پیچیده است اما درک مفهوم آن نسبتا ساده است. بلاک چین یک دفتر کل دیجیتال است که در یک شبکه توزیع شده نگهداری می‌شود.
امروزه اکثر شرکت‌ها تراکنشهای خود را در دیتابیس ثبت می‌کنند. دیتابیس‌های مدرن نیز به عنوان دفتر کل عمل می‌کنند. با این حال شرکتی که دیتابیس متعلق به آن است مسئول حفظ یکپارچگی تراکنشها می‌باشد. بیایید این مورد را به این صورت توضیح دهیم که برای هر معامله‌ای نیازمند طرف سومی برای تضمین معامله هستیم. وجود طرف سوم برای تضمین معامله یک پدیده جدید نیست و از دوران باستان نیز وجود داشته است. در واقع در دوران جدید موسسات مالی مانند بانکها و ارائه دهندگان کارت اعتباری جای بزرگان یک روستا را جهت تضمین یک معامله صادقانه و قابل اعتماد گرفته‌اند. در کل این نکته را به خاطر داشته باشید که هر گاه یک معامله در جریان باشد، وجود طرف سوم برای تضمین معامله امری ضروری است.
بلاک چین این قابلیت را دارد که داینامیک این معاملات را تغییر دهد. در سیستم فعلی هنگامی که دو طرف یک ارزش را مبادله می کنند ( این ارزش می تواند کالا، خدمات و یا هر چیز دیگری باشد ). یک شخص ثالث ( طرف سوم ) به عنوان فاکتور اعتماد برای تایید هویت، مبلغ معامله و دیگر عناصر تاثیر گذار در معامله عمل می کند. در یک بلاک چین نیازی به طرف سوم برای ایجاد اعتماد در مبادله ارزشها نمی باشد و تراکنش ها در یک شبکه توزیع شده دیجیتالی به ثبت می رسد. رکوردها در این شبکه تغییر ناپذیر هستند، این بدان معنی است که هیچکس نمی تواند به عقب برگردد و ورودی های معامله را دستکاری کند. بدین ترتیب دو نفر برای یک مبادله ارزش نیازی به طرف سوم ندارند. این گونه تراکنشها را تراکنشهای بی نیاز از اعتماد سازی یاTrustless Transactions می نامند.
تکنولوژی بلاک چین با استفاده از رمزنگاری امکان ایجاد معاملات بی نیاز از اعتماد سازی را به وجود می آورد. در یک شبکه بلاک چین، کاربران تراکنشهای خود را پخش می کنند. این تراکنشها به وسیله ماینرها ( استخراج کنندگان ) جمع آوری و دسته بندی می شود. استخراج کنندگان نسخه های کپی از بلاک چین اصلی را دارند. بعد از یک مدت زمان مشخص تراکنشهای جمع آوری شده تشکیل یک بلاک را می دهند و در نهایت این بلاک به بلاک چین افزوده می شود.
هر بلاک مانند یک پازل است که حل محاسباتی آن بسیار مشکل است. در این میان استخراج کنندگان برای حل آن با یکدیگر به رقابت می پردازند. اگر چه حل این پازل توان محاسباتی زیادی را می گیرد، اما تایید نتیجه آن آسان است. استخراج کننده ای که اولین مشکل را حل کند، می بایست بلاک را اضافه کند. استخراج کنندگانی که این اقدام را انجام می دهند به عنوان پاداش یک توکن از بلاک چین دریافت می کنند. در واقع این کار برای ایجاد انگیزه در استخراج کنندگان است. بلاک ها از طریق رمزنگاری هش به یکدیگر متصل می شوند. در نتیجه اگر کسی در یک بلاک تغییری ایجاد کند، هش ها نیز تغییر می کنند و تقلب را به نمایش می گذارند. اگر یک کاربر بلاک خرابی را کشف کند، می تواند آن را رد کرده و یک کپی از بلاک چین معتبر را از شخص دیگری دریافت کند. این کار، بلاک چین را در برابر دستکاری محافظت می کند.
کاربردهای بلاک چین
تکنولوژی بلک چین دارای کاربردهای گسترده و فراگیری است، به عنوان مثال می توان به موارد زیر اشاره کرد.
- موسسات مالی و بانکها می توانند از آن برای بهبود فرایندهای خود استفاده کنند. آنها می توانند وامهای مسکن و بیمه نامه ها را روی بلاک چین ذخیره کنند.
- پرونده های پزشکی را می توان بر روی بلاک چین نگهداری کرد، همچنین با آن می توان به منظور جلوگیری از سوء استفاده یا مصرف غیر مجاز دارو روند پخش و مصرف آن را پیگری کرد.
- بلاک چین می تواند زیرساخت های شبکه را برای حمایت از نیازهای فناوری اینترنت اشیاء فراهم کند.
- دولت ها می توانند به عنوان نمونه از بلاک چین برای سیستم رأی گیری استفاده کنند.
- سرویسهای میزبانی وب می توانند DNS بر روی بلاک چین نگهداری کنند.
نتیجه گیری
صنعت میزبانی وب یا وب هاستینگ نیز یکی از صنایعی است که زمینه انتقال بر بستر بلاک چین را دارد و هم اکنون نیز شرکت‌های بسیاری در جهت عملی شدن این ایده اقداماتی را انجام داده‌اند. مهمترین بخشی که می‌تواند بر این بستر پیاده سازی شود سیستم نام دامنه یا DNS است.
فناوری بلاک چین می تواند به عنوان یک ابزار قدرتمند در وب هاستینگ مورد استفاده قرار بگیرد. اما نکته ای که باید در نظر داشت این است که، راه حل هایی که تا کنون بر پایه این فناوری برای وب هاستینگ ارائه شده است هنوز به اندازه کافی مقیاس پذیر نبوده و باید تا ارائه یک راه حل کارآمد، آزمایش شده و مورد تأیید برای میزبانی وب صبر کرد.
