راهنمای ساخت دی ان اس DNS اختصاصی برای دامنه ir

هنگامی‌که شما یک نام دامنه را در مرورگر وارد می‌کنید، DNS مسئول تبدیل آن نام دامنه به آدرس آی‌پی متناظر است. به‌عبارت‌دیگر دی ان اس نقش میانجی بین نام‌های دامنه و آدرس‌های آی‌پی را بازی می‌کند تا بتوانید به‌سادگی به وب‌سایت‌ها دسترسی پیدا کنید. این سیستم قابلیت انتقال درخواست‌ها بین سرویس‌دهنده‌های مختلف را داراست که این امر باعث سرعت و کارایی بالاتر در اینترنت می‌شود. در ادامه این نوشته  شما را با روش ساخت دی ان اس DNS اختصاصی در دامنه‌های مختلف، ازجمله دامنه‌های ملی IR آشنا خواهیم کرد.

منظور از DNS دی ان اس چیست؟

برای آموزش ساخت دی ان اس اختصاصی در دامنه، ابتدا باید ببینیم DNS چیست؟ و چگونه کار می‌کند؟ DNS مخفف Domain Name System است. نام دامنه یک حالت نمایش آدرس IP به زبان انسان است و خود آدرس IP نیز زبان کامپیوترها در اینترنت هنگام تعامل با کامپیوترهای دیگر با استفاده از پروتکل شبکه TCP/IP برای آدرس‌دهی می‌باشد. آدرس‌هایIP، یک سری اعداد و اعشار مانند 123.123.123.12 به نظر می‌رسند.

با این حال  هنگامی که شخصی نام دامنه‌ای مانند mahanserver.net را تایپ می‌کند، مرورگر با یک سری از سرورها که به عنوان یک مرجع عمل می‌کنند، ارتباط برقرار کرده و آدرس IP مرتبط با آن نام دامنه را ارائه می‌دهد. سپس مرورگر از آن IP برای برقراری ارتباط مستقیم با سروری که وب‌سایت در آن میزبانی شده است استفاده می‌کند. به این ترتیب، DNS به عنوان یک واسطه عمل می‌کند و درخواست‌های کاربر را به آدرس‌های IP تبدیل می‌کند.

این فرآیند به کاربر اجازه می‌دهد تا از طریق اینترنت به وب‌سایت‌ها متصل شود. بدون DNS، کاربران برای استفاده از وب‌سایت‌ها و اتصال به سرور آن‌ها، می‌بایست آدرس IP هر وب‌سایت را تایپ می‌کردند که کار دشواری بود.

رکوردهای DNS

رکورد DNS یا شماره دی ان اس، یک شماره پایگاه داده است که برای نگاشت URL به آدرس IP استفاده می‌شود. رکوردهای DNS در سرورهای DNS ذخیره می‌شوند و به کاربران کمک می‌کنند تا وب‌سایت‌های خود را به دنیای خارج متصل کنند. هنگامی که URL وارد شده و در مرورگر جستجو می‌شود، آن URL به سرورهای DNS هدایت شده و سپس به سرور وب مورد نظر هدایت می‌شود.

در این میان انواع مختلف شماره‌های DNS معانی مختلفی دارند و هر یک برای موارد خاصی به کار می‌روند. با این حال، قبل از ساخت DNS اختصاصی دامنه، درک انواع مختلف رکوردهای DNS و تفاوت بین آن‌ها ضروری است.

انواع رکورد یا شماره DNS

انواع رکوردهای دی ان اس که بیشتر مورد استفاده قرار می‌گیرند، در این بخش توضیح داده می‌شوند.

رکورد A

رکورد A یا رکورد میزبان DNS، نام میزبان یا دامنه را به آدرس IPv4 نشان می‌دهد.

به عنوان مثال، این شماره دی ان اس، آدرس نوشتاری hostinger.com را به آدرس عددی 104.19.184.120 تبدیل می‌کند.

رکورد AAAA نیز زیرمجموعه همین رکورد بوده و به طور مشابه عمل می‌کند و تنها تفاوت آن این است که نام میزبان را به آدرس IPv6 تبدیل می‌کند.

هر نام دامنه فقط می‌تواند یک ورودی DNS رکورد A داشته باشد. با این حال، به طور پیش‌فرض، دو رکورد A در hPanel وجود دارد، یکی برای خود دامنه (@) و دیگری برای FTP. در حالی که هر دو رکورد به یک آدرس IP اشاره می‌کنند.

رکورد CNAME

رکورد CNAME یا رکورد “نام متعارف” یک دامنه خاص را به صورت نام مستعار برای دامنه‌ای دیگر ایجاد می‌کند. هنگامی که کاربران یکی از نام‌های دامنه مستعار را در مرورگرهای خود وارد می‌کنند، به آدرس IP یکسانی منتقل می‌شوند. این رکورد بیشتر به درد ادمین های دامنه می‌خورد زیرا نیازی به ایجاد چندین رکورد A برای نگاشت چند نام دامنه به یک آدرس IP نخواهند داشت. وقتی بخواهید یک رکورد CNAME جدید اضافه کنید، کافی است نام دامنه یا زیر دامنه مستعار را در قسمت Name وارد کرده و در قسمت Target، نام مستعار دامنه را وارد نمایید.

رکورد MX

رکورد MX که مخفف mail exchanger است، به سرور ایمیل اشاره دارد که برای پردازش ایمیل‌های دریافتی توسط یک نام دامنه خاص استفاده می‌شود. برای مثال، اگر یک رکورد MX برای دامنه yourdomain.com ایجاد شده باشد، می‌توانید ایمیل‌های ارسالی به این دامنه را از طریق آدرس ایمیل @yourdomain.com دریافت کنید.

رکورد TXT

رکورد TXT به ادمین دامنه اجازه می‌دهد تا یادداشت‌های به زبان ماشینی و زبان قابل‌درک برای انسان، ایجاد کنند. این رکورد به طور مستقیم بر تنظیمات DNS تأثیر نمی‌گذارد، اما اطلاعات مهمی در مورد دامنه به طرف‌های دیگر از جمله سایر سرورها ارائه می‌دهد. رکوردهای TXT اهداف مختلفی را دنبال می‌کنند، همچنین می‌توان بیش از یک رکورد TXT در محیط DNS اختصاصی در دامنه تعریف کرد.

رکورد SRV

رکورد SRV هاست یا همان میزبان را به یک سرویس خاص متصل می‌کند. در مقایسه با سایر رکوردهای DNS، رکوردهای SRV اطلاعات بیشتری از جمله شماره پورت را در خورد ذخیره می‌کنند. با پیکربندی رکورد SRV، تنظیمات سرویس‌های مختلف دامنه قابل‌اجرا است.

رکورد NS

NS مخفف “nameserver” است و مشخص می‌کند که کدام سرور DNS برای آن دامنه معتبر است (یعنی کدام سرور حاوی رکوردهای DNS واقعی است). اساساً رکوردهای NS به مرورگر می‌گویند که برای یافتن آدرس IP دامنه به کدام سرور مراجعه کند. یک دامنه اغلب دارای چندین رکورد NS است که شامل سرورهای نام اولیه و ثانویه است. بدون پیکربندی صحیح رکورد NS، کاربران نمی‌توانند وب‌سایت را در مرورگر خود باز کرده و یا محتوای آن را دانلود کنند.

دی ان اس چگونه کار می‌کند؟

هنگامی که کاربران یک نام دامنه را در نوار آدرس مرورگر وب خود وارد می‌کنند، به وب‌سایت مورد منتقل می‌شوند. با این حال، این کار به ظاهر فوری، شامل چندین مرحله است که با عنوان جستجوی DNS یا فرآیند DNS شناخته می‌شود. شکل زیر نحوه عملکرد DNS را بهتر نشان می‌دهد. فرض کنید می‌خواهید به وب‌سایت x منتقل شوید، بنابراین نام دامنه x.com را در نوار آدرس مرورگر وب وارد می‌کنید.

با این حال کاری که شما در واقع انجام داده‌اید، ارسال یک درخواست DNS است. در مرحله بعد، کامپیوتر شما بررسی خواهد کرد که آیا قبلاً DNS دامنه ورودی را که به صورت محلی ارسال کرده‌اید ذخیره کرده است یا خیر.

این دامنه در صورت وجود، به صورت یک رکورد DNS  ذخیره شده است، به عبارت دیگر رکورد DNS یک آدرس IP است که با نام دامنه مطابقت دارد. ابتدا کامپیوتر فایل هاست و حافظه کش خود را جستجو می‌کند. فایل هاست یک فایل متنی ساده است که نام هاست را به آدرس‌های IP در یک سیستم عامل نگاشت می‌کند، در حالی که کش، داده‌های موقتی است که توسط یک مؤلفه سخت‌افزاری یا نرم‌افزاری ذخیره می‌شود. آدرس‌های IP منطبق در سرویس DNS معمولاً در حافظه کش مرورگر یا کش ارائه‌دهنده خدمات اینترنت (ISP) یافت می‌شود.

با این حال، اگر هیچ آدرس IP منطبقی در فایل هاست و حافظه کش یافت نشد، یک سری مراحل دیگر برای یافتن آدرس IP انجام می‌شود که در سمت سرور است.

آموزش ساخت دی ان اس اختصاصی در دامنه

به طور کلی ساخت دی ان اس اختصاصی در دامنه برای همه پسوندهای دامنه روند مشابهی دارد. پس از ساخت دی ان اس، امکان تغییر تنظیمات و پیکربندی آن این وجود خواهد داشت. برای این منظور می‌توانید از مقالات مربوط به آموزش تنظیم DNS دامنه کمک بگیرید. در حالت کلی ساخت دی ان اس اختصاصی در دامنه شامل مراحل زیر است:

• ورود به ناحیه کاربری و یا پنل کاربری در وب‌سایت مربوط به ثبت‌کننده دامنه
• وارد کردن نام دامنه مورد نظر در قسمت تنظیمات دامنه
• ورود به قسمت تنظیمات دی ان اس. این بخش ممکن است با عناوینی مانند تنظیمات Nameserver و یا هاست دامنه وجود داشته باشد.
• وارد کردن رکوردهای NS یا همان Nameserverها و آدرس‌های IP مرتبط با هر رکورد NS
• ذخیره اطلاعات و خروج از پنل کاربری

این مراحل برای بیشتر دامنه‌ها می‌بایست طی شود، در مورد ساخت DNS اختصاصی در دامنه IR نیز روال به همین شکل است اما برای راحتی شما، مراحل آن را در زیر بخش بعدی به صورت دقیق‌تر توضیح می‌دهیم.

ساخت دی ان اس DNS اختصاصی در دامنه IR

برای ساخت و یا تغییر دی ان اس DNS دامنه IR می‌بایست به وب‌سایت ثبت‌کننده دامنه‌های IR با آدرس nic.ir وارد شده و یک حساب کاربری برای خود ایجاد کنید.

در مرحله بعد، وارد حساب کاربری خود شده و در قسمت تنظیمات دامنه، نام دامنه‌ای را که می‌خواهید DNS را در آن ایجاد کنید، وارد نمایید.

سپس گزینه «ویرایش ردیف‌های کارگزاری نام و میزبانی دامنه» را انتخاب کرده و وارد قسمت « “کارگزار دامنه (NS Record)» شوید.

در این بخش چهار فیلد برای شما نمایش داده می‌شود که هر یک دارای دو ستون است:

در ستون اول نام DNS یا همان رکورد NS را وارد کرده و در ستون دوم، آدرس IP مربوط به رکورد NS را وارد نمایید. از آنجایی که دامنه‌ها اغلب دارای چندین رکورد NS هستند، می‌توانید تا چهار نام سرور را در این بخش وارد کنید.

در پایان روی گزینه ذخیره کلیک کرده و منتظر بمانید تا تغییرات شما از سوی شرکت ثبت‌کننده تأیید شود. تنظیمات دیگری هم مانند تخصیص حافظه کش برای رکوردهای DNS، تنظیمات ورود چندمرحله‌ای DNS برای وب سرور و غیره وجود دارد که می‌توانید پس از ساخت دی ان اس اختصاصی در دامنه از طریق پنل کاربری آن‌ها را تغییر دهید.